Dieta optymalna

Dieta optymalna. Co powinniśmy jadać, a czego powinniśmy unikać.

Pasjonująca lektura prezentująca nowatorskie podejście do procesu leczenia. Autorka udawadnia, że to co jemy ma istotny wpływ na stan funkcjonowania organizmu i nasze zachowanie. Jest też odwrotnie, utrzymywanie nawykowych przekonań ma wpływ na kontynuację nawykowego sposobu żywienia. Nawyki warto co jakiś czas weryfikować urozmaicając sobie w sposób przyjemny życie…

Autorka poprzez swoją opisaną w tejże książce dietę dobrych i złych produktów zmierza do diety idealnej, która doprowadza do całkowitego zdrowia fizycznego i likwiduje przypadłości, których często nawet nie zauważamy, nad którymi przechodzimy do porządku dziennego, mówiąc, że jesteśmy zdrowi… Dieta powinna być ważnym środkiem diagnostycznym i leczniczym. Dieta idealna to dieta, która doprowadza do całkowitego poczucia bezpieczeństwa, do wzrostu samoakceptacji, wspomaga myślenie, pomaga tworzyć prawidłowe związki i samorealizować się. Dieta idealna to dieta, na której to czego oczekujemy zostaje nam dane… Dlatego zdrowej diety nie można rozdzielać od szeroko pojętego prawidłowego sposobu życia. Książka zaadresowana jest do osób na diecie optymalnej, które nie pozbyły się jeszcze wszystkich swoich dolegliwości. Zaadresowana jest również do “zwykłych zjadaczy chleba”, lecz zainteresiwanych zmianami i do szerokiej grupy osób, które są na diecie wegetariańskiej. Zaadresowana jest do osób, które chcą się pozbyć chorób i innych uciążliwości jak najmniejszym kosztem. Zachęca do wizyt u lekarza (profilaktyka i leczenie), proponuje poszerzenie wachlarza dostępnych środków diagnostycznych i leczniczych stosowanych we współczesnej medycynie…o dietę.

LITERATURA OBOWIĄZKOWA DLA KAŻDEGO PACJENTA, LEKARZA I OSÓB ZAJMUJĄCYCH SIĘ TERAPIĄ NAŁOGÓW I NAWYKÓW. ZAMÓW

Chleb, tak obficie krytykowany w poprzednich rozdziałach, od prawie zawsze stanowił pożywienie. Wypiekany przez biblijnych Izraelitów z jęczmienia lub pszenicy [1] z dodatkiem kwasu, na gorącym popiele, na rozgrzanych płytach glinianych lub żelaznych, względnie w piecach (27). Uważany przez wielu za źródło siły, życia. Nie tylko Kain składał ofiarę Bogu ze zbóż, również Melchizdek (Rdz 14,17-20) i inni ofiarowywali chleb Bogu na ofiarę (Kapł 2,14). Chlebem i mięsem karmi Pan Eliasza w czasie dwuletniej suszy (1Krl,17,4). W okresie głodu Pan rozmnaża chleb i oliwę (1Krl,17,14). Jedni na tym pokarmie umierają (1Krl,17,17) inni, na tym samym pokarmie, potrafią ich wskrzesić (Eliasz). Może stosują inne proporcje żywieniowe? Chleb uznawany jest w Nowym Testamencie w zestawie z rybami (Mk 6,41). Obecnie, wszyscy wiemy, że nie można mąką glutenową karmić dzieci do pierwszego roku życia. Struktury jelita są w tym wieku bardzo wrażliwe. Wiemy, że znaczna większość chorób ma swą genezę w jelicie, w nieprawidłowym odżywianiu się. Na próbę, jeżeli jesteśmy na diecie innej niż optymalna[2], zacznijmy odżywiać się jak dzieci do pierwszego roku życia – bezglutenowo. Poprawa u chorych, biorąc pod uwagę logikę regeneracji jelita (10,11,25,26) powinna być zauważalna po ok. 3-7 dniach. „Statystyczny zjadacz chleba” może na miesiąc np. przejść na dietę bezglutenową. Nie, żeby chleb był trujący, lecz by nie uzależniać się (10,11,25,26), choć zauważam, może mylnie, że roczne dzieci chętniej jadają pszenicę (może dlatego, że przez rok nie miały do niej dostępu, a karmione piersią „miareczkowały” dawkę w mleku matki. Chleb żytni wybierają te dzieci, które w diecie mają za dużo „elementu drzewa” (smaku kwaśnego, rozdział DIETA PIĘCIU PRZEMIAN) lub „elementu wody”. Wydaje się, zatem, że pszenica jest lżej strawna niż żyto. Wie o tym znaczna większość osób z chorym przewodem pokarmowym, którzy bezpośrednio obserwują wyższość pszenicy nad żytem w pożywieniu. Oni również, w zaostrzeniu choroby zmieniają w diecie jadaną pszenicę na jeszcze lżej strawne ziemniaki. Ugotowane ziemniaki, jako lekko strawne danie mogą spożywać również dzieci przed ukończeniem roku życia. Wiemy z poprzednich i następnego rozdziału, że nie tylko jakość, lecz i ilość węglowodanów w dobowej diecie jest istotna. Ani medycyna konwencjonalna, ani niekonwencjonalna nie zaleca przejadania się. Powolne żucie, nie łączenie pokarmów węglowodanowych z białkowymi chroni przed nadmiarem węglowodanów, białek i tłuszczów. Potrawa składająca się z białka, tłuszczu i węglowodanów wystarcza zaś na dłużej. Znam osoby jadające jeden raz dziennie, sama tak się czasem odżywiam – bez uszczerbku dla zdrowia. Można żyć bez zbóż (Lutz, Atkins, 28,30,84).

Taoistyczna praktyka – bigu, której przestrzeganie jest nieuniknionym warunkiem osiągnięcia długowieczności opiera się na przekonaniu, że pięć gatunków ziarna, a mianowicie ryż, proso, pszenica, owies, groch, to jednocześnie pożywienie Trzech Robaków (sanchong). Trzy Robaki to siły zła, które zmierzają do tego by skrócić życie człowieka, powodując różne choroby. Post ma niwelować działanie Trzech Robaków. Pierwszy z tych robaków, żyje w głowie (ma wywoływać głuchotę, ślepotę, choroby zębów, włosów i inne „w głowie”, także nieprzyjemny oddech), drugi w sercu (ma wywoływać dolegliwości serca, astmę, choroby rąk), trzeci w okolicy pępka (ma wywoływać dolegliwości wszystkich narządów położonych w brzuchu, skóry, choroby nóg, dolnej części kręgosłupa, reumatyzm i osłabienie woli) (28). Odpowiedzialne są kolejno za grzech urojenia, nienawiść i żądze. Długie życie (changsheng busi) jest celem większości kierunków taoizmu religijnego. Do osiągnięcia go służy powstrzymywanie się od spożywania zbóż i grochu. Najważniejszymi ceremoniami są święta postu w czasie, których dozwolony jest tylko jeden posiłek dziennie i w zasadzie polegają na wyznaniu grzechów, które uważane są za powód wszystkich chorób. Aby wyrzeczenie smaku zbóż było skuteczne, adept rozpoczynający praktykę >bigu< nie powinien pić alkoholu, jeść mięsa, powinien się on wyrzec wszystkiego, co ostre (analogia z buddyjską Szkołą Białego Lotosu).

Chlebem kuszony był Chrystus. Biblia podaje, że choroba i śmierć są skutkami grzechu. W taoizmie leczenie chorób, uważanych za skutek złych czynów, było istotną częścią rytuału religijnego. Ajurweda, stary indyjski system leczenia naturalnego będący, jak się uważa, wiedzą boskiego pochodzenia również wiąże chorobę z grzechem. Według Ajurwedy nierównowaga między pokarmem i osobowością tamasową, radżasową i sattwiczną jest przyczyną grzechu i choroby. Nawyki jadania tylko pokarmów tamasowych nasilałyby choroby Robaka odpowiadającego za dolegliwości od pępka w dół i wolę, nawyki jadania pokarmów rajasowych podtrzymywałyby warunki bytu Robaka drugiego, nawyki sattwiczne mogą być odpowiedzialne za stan Robaka umiejscowionego w głowie.

Umiarkowanie jest jednym z „trzech skarbów” (sanbao) systemu taoistycznego. W buddyzmie podstawowymi grzechami są żądza, nienawiść i urojenia. Dlaczego tak karcony, na stronach tej książki, przeze mnie chleb żytni jest w naszych warunkach klimatycznych najbardziej szkodliwy? Ponieważ jest najczęściej jadany. Półrocznemu dziecku na Dalekim Wschodzie, raczej wolałabym podać produkty z mąki kukurydzianej, natomiast półrocznemu dziecku w USA proponowałabym produkty z ryżu.

[1] biedniejsi jadali chleb z jęczmienia, bogatsi – z jasnej, dobrze oczyszczonej mąki pszennej.

[2] na diecie optymalnej zboża są niejadalne